Kleine roofdieren en vogels voeden zich met hagedissen, dus deze reptielen moeten verschillende manieren zoeken om zichzelf te beschermen. Als het zich niet kan verbergen of ontsnappen, offert de hagedis zijn staart om zichzelf te redden.
Hoe komt de staart van een hagedis los?
Het proces van het laten vallen van de staart is helemaal niet gemakkelijk voor een hagedis. Het dier zal zo'n verlies misschien niet overleven, omdat de staart een grote rol speelt bij coördinatie en balans. De hagedis gooit zijn staart alleen af als hij begrijpt dat er geen andere manier is om het leven te redden.
Hoe groter en langzamer het reptiel, hoe meer van zijn staart het verliest. Zo geeft de hagedis aan het roofdier een stuk dat voldoende is om de honger te stillen en bladeren om te herstellen van de ervaring. Kleine snelle hagedissen gooien een klein deel van hun staart weg, waardoor de aandacht van de achtervolger met zo'n manoeuvre wordt afgeleid, en rennen snel weg.
De staart van elk dier is een verlengstuk van de wervelkolom. De staart van de hagedis bestaat uit verschillende zones die kunnen breken. De zones zijn met elkaar verbonden door spieren, kraakbeen en ligamenten. Met een onmiddellijke bedreiging voor het leven van het reptiel, worden de spieren en ligamenten in een van de zones van de staart gescheurd.
Nadat ze een signaal hebben ontvangen van de hersenen van de hagedis, die de situatie beoordeelden en het nodig achtten om een deel van zichzelf aan het roofdier te geven, trekken de spieren scherp samen en wordt een deel van de staart gescheiden van het lichaam. De afgescheurde staart trilt een tijdje, waardoor de aandacht van de achtervolger wordt afgeleid. In de meeste gevallen is het roofdier tevreden met deze prooi en achtervolgt hij de hagedis niet.
Hoe leeft een hagedis nadat hij zijn staart heeft verloren?
De nieuw gegroeide staart van de hagedis is helemaal niet hetzelfde als de oude. De kleur is anders, de kruising is versmald. De staartwervels worden niet hersteld. In plaats daarvan verschijnt kraakbeen, dus het nieuwe proces bezit niet volledig de functies van een volwaardige staart.
Als een dier dat al een deel van zijn staart heeft verloren, opnieuw in een situatie komt die levensgevaarlijk is, zal het veel moeten opofferen - de scheiding vindt hoger plaats. Soms eindigt dit proces met de dood van de hagedis.
Kleine reptielen laten ongeveer een maand een staart groeien. Grotere - tot een jaar. Al die tijd worden de hagedissen gedwongen een andere manier van leven te leiden. Dieren verliezen hun snelheid, behendigheid, het vermogen om met hun staart mee te zwemmen.
Sommige individuen kunnen zich niet voortplanten in de afwezigheid van een staart, omdat het juist daarin een voorraad vetten en andere voedingsstoffen bevat. Als de hagedis gedurende deze tijd niet genoeg voedsel krijgt, kan hij sterven.
Grijp de hagedis niet voor de lol bij de staart, want het dier kan instinctief een heel belangrijk orgaan daarvoor kwijtraken en dit verlies niet overleven!
