Er zijn veel ongewone dieren in de wereld, waarvan het uiterlijk verrassend kan zijn. Een daarvan zijn sterneuzen. Vanwege hun uiterlijk behoren deze levende wezens tot de meest ongewone op aarde.
Sterneuszoogdieren behoren tot de familie van molzoogdieren. Het geslacht en de soorten dieren hebben dezelfde naam met de familie. De naamgeving van deze levende wezens is direct gerelateerd aan het uiterlijk - op de neus van de neus met de sterneus zijn er 22 beweegbare stralen, verzameld in de vorm van een rozet. De ledematen lijken op de poten van een gewone mol. De vacht is donker, de staart is 8 cm groot en de sterneus zelf is tot 13 cm, de nek is praktisch afwezig. Er zijn geen externe gehoorschalen. Ogen met een sterneus hebben zeer kleine ogen die moeilijk te zien zijn.
Het leefgebied van deze dieren is het oostelijke deel van Noord-Amerika.
De sterneusmol leeft in holen, om hem te zien, moet je een tijdje stil zitten en wachten tot hij naar de oppervlakte komt.
Mensen met een sterneus hebben veel voedsel nodig, als ze het niet vinden, kunnen ze snel sterven. Perfect beweegt de sterneus in het water op zoek naar voedsel - het eet schaaldieren, middelgrote vissen, insecten.
Starnose-activiteit is het hele jaar door, ze overwinteren niet, ze bewegen constant om niet te bevriezen en voedsel te vinden, rustig onder het ijs te bewegen.
Sterneusmollen kunnen ook tijd op het aardoppervlak doorbrengen, in tegenstelling tot Europese mollen. Wanneer er gevaar ontstaat, begraaft het dier zich snel in de grond en graaft doorgangen. Hiervoor wordt hij bediend door lange en brede poten. Ze helpen hem zwemmen. De nakomelingen worden grootgebracht door tunnels te graven. Die passages die een persoon tegenkomt, worden meestal gebruikt om naar voedsel te zoeken.
De broedperiode van sterneusberen valt aan het einde van de winter en het begin van de lente, maar hoe lang de zwangerschap duurt, is nog onbekend.
