Katachtige herpes is een acute infectieziekte die de bovenste luchtwegen aantast. Als een dier symptomen van herpes ontwikkelt, moet het dringend worden behandeld om ernstige gezondheidscomplicaties te voorkomen.
Tekenen van herpes
Meestal bevindt de virale ziekteverwekker van herpes zich op het slijmvlies van de amandelen en nasopharynx, maar soms kan het zich concentreren op de tong of het bindvlies. Besmetting vindt plaats door direct contact van een kat met een drager van het virus. De incubatietijd van de veroorzaker van herpes is van 2 tot 6 dagen, in het lichaam kan dit van 1 tot 3 weken zijn. Het klinische beeld van herpes bij katten is een overvloedige afscheiding uit de ogen uit de neus, evenals keratitis, niezen en het verschijnen van zweren op de tong. Katachtige herpes manifesteert zich vaak als blaarvorming op de lippen.
Een laboratoriumonderzoek naar de afscheiding van een kat met herpes kan het virus al een dag na infectie detecteren.
De eerste symptomen van herpes verschijnen meestal na 10-20 dagen. Door herpeszweren en necrose op het slijmvlies van de tong kan de kat andere infecties in het lichaam brengen die leiden tot de ontwikkeling van stomatitis of gingivitis. In het geval van een secundaire bacteriële infectie worden deze symptomen aangevuld met bronchopneumonie en hoesten. Het dier wordt lethargisch, verliest zijn eetlust, zijn activiteit wordt geminimaliseerd en de lichaamstemperatuur stijgt.
Herpes behandeling
Als herpes tijdig wordt behandeld, is het vrij eenvoudig om er vanaf te komen. In zeldzame gevallen, met een zeer verzwakte immuniteit of in de kindertijd, kan het dier zelfs sterven. De doodsoorzaak kan bronchopneumonie zijn tegen de achtergrond van een aangehechte bacteriële infectie of ernstige uitdroging. Om herpes te behandelen, is de eerste stap het beschermen van het hoornvlies. Hiervoor worden dergelijke zalven met antiviraal effect gebruikt, zoals "Acyclovir" of "Tetracycline", die 5-6 keer per dag onder het onderste ooglid worden geplaatst.
Het is noodzakelijk om de ogen te beschermen, zodat virale schade niet leidt tot een ontstekingsproces, dat uiteindelijk zal veranderen in panoftalmitis.
Om de ontwikkeling van een secundaire infectie te onderdrukken en ontstekingen in de bovenste luchtwegen te voorkomen, zal de dierenarts antibacteriële geneesmiddelen zoals Tylosine en dezelfde Tetracycline voorschrijven. Naast antibiotica zal de kat een kuur met immunomodulerende medicijnen en mogelijk intraveneuze zoutoplossingen moeten volgen. Het aangetaste oppervlak van de mond en neus moet ook worden behandeld met antibacteriële geneesmiddelen. Vaccinatie heeft zichzelf bewezen als een profylactisch middel tegen herpes.
