Nu is de grasparkiet de meest voorkomende vogel om in een appartement te houden. Dit dier is erg sociaal en vriendelijk, dus het kan goed overweg met zijn baasjes. Het is vrij eenvoudig om voor hem te zorgen, maar zelfs ideale detentieomstandigheden garanderen geen bescherming tegen verschillende ziekten.
Enkele feiten over parkieten
Grasparkiet is een kleine vogel. In lengte bereikt het ongeveer twintig centimeter en weegt slechts vijfenveertig gram. Volwassenen hebben een lange staart met een specifieke getrapte vorm. Bij een jong dier is het wat korter.
Deze vogels hebben meestal groene of gele veren. Relatief recentelijk heeft selectie dieren gefokt met eigele, witte en blauwe veren.
Op de rug en vleugels hebben papegaaien van deze soort donkere golvende strepen. Dankzij hen kreeg de vogel zo'n naam. Er zijn ook lijnen op het hoofd, maar ze zijn dun en frequent.
De ogen van parkieten zijn donkerblauw, soms met een witte of geelachtige iris. Hun snavel is krachtig en gebogen; bij jonge vogels is het donker en bij volwassenen is het geel.
De kleur van de was helpt om het geslacht van het dier te bepalen. Bij volwassen vrouwtjes is het bruin, bij jonge vrouwtjes blauw. Wat betreft mannetjes, het is paars bij jonge dieren en blauw bij papegaaien van "eerwaardige leeftijd".
Grasparkietziekten
Onder de niet-infectieuze ziekten van grasparkieten is zelfpluk heel gewoon. De reden hiervoor is meestal stress, maar ook angst, infectie met parasieten, droge lucht of banale verveling. Als de ziekte erg lang aanhoudt, kan de vogel zijn veren volledig verliezen en in een verwaarloosde staat is het bijna onmogelijk om het dier te genezen.
Obstipatie en obesitas komen ook vaak voor bij vogels van deze soort. Overgewicht treedt op wanneer het dier overvloedig wordt gevoed met oliehoudende zaden en voedsel van dierlijke oorsprong.
Problemen met de stoelgang zijn een gevolg van obesitas. Infectie met parasieten kan ook constipatie veroorzaken. Om de grasparkiet van dit probleem te redden, moet je een paar druppels plantaardige olie in zijn anus doen (met een pipet) en hem ook dwingen om vier druppels ricinusolie te nemen.
De meest voorkomende infectieziekte bij papegaaien is salmonellose (paratyfus). Het veroorzaakt een schending van de hygiënevoorwaarden voor voeding en onderhoud, waardoor de weerstand van het lichaam van het dier minder wordt. Voor de behandeling wordt in de regel een poeder voorgeschreven, dat sulfapyridazine wordt genoemd.
Ook onder grasparkieten zijn er vaak mensen die ziek zijn van tuberculose. Besmetting vindt plaats via een besmet voer of via de luchtwegen. Het dier verliest gewicht, verzwakt, hoest en gaapt. Helaas, maar deze ziekte bij deze soort wordt niet behandeld. Een zieke vogel moet worden vernietigd.
Bovendien kunnen parkieten besmet raken met wormen. Dit wordt vaak geholpen door vuile kooi en voedsel. Als u het minste vermoeden heeft dat uw huisdier aan helminthiasis lijdt, moet u dit aan uw dierenarts laten zien. Alleen een specialist kan die medicijnen voorschrijven die geschikt zijn voor uw dier en het dier niet schaden.
Poofer-eters zijn een andere aanval onder vogels. Dit zijn parasieten die zich voeden met de dons-, bloed- en huidschubben van papegaaien. Het dier raakt verward, slaapt en eet slecht. Voor de behandeling wordt peretrum gemaakt van kamille gebruikt en de kooi wordt behandeld met speciale preparaten en kokend water.
