Ruien bij papegaaien is een natuurlijk regeneratieproces. Het stelt de vogel in staat om periodiek de oude verenbedekking te vervangen door een nieuwe. Als de verandering in verenkleed geen invloed heeft op de gezondheid van uw huisdier, dan zou de "terugwijkende haarlijn" op zijn lichaam u op zichzelf niet moeten storen. Wanneer u duidelijke tekenen van ziekte bij een papegaai opmerkt, dient u het advies in te winnen van een ervaren dierenarts. Hij zal u de redenen voor de rui uitleggen en de toestand van de vogel beoordelen.
Jonge papegaaien, ongeveer 2-3 maanden oud (deze leeftijd kan variëren afhankelijk van het ras en de kenmerken van het houden van vogels), ervaren hun eerste vervelling. Biologen noemen het juveniel. Als het volwassen kuiken begon te vervellen, duidt dit op het begin van de puberteit. Meestal eindigt de juveniele vervelling binnen een paar maanden. De papegaai vernieuwt zijn gevederde outfit en kan als geslachtsrijp worden beschouwd.
Ongeveer twee keer per jaar kunnen volwassen vogels (bijvoorbeeld grasparkieten) zogenaamde periodieke vervellingen hebben. Regeneratie van het verenkleed vindt meestal plaats na de broedperiode (nest). Sommige papegaaienrassen vernieuwen hun gewaden continu, ze hebben geen bepaalde ruiperiode.
Terwijl de vogel zijn veren geheel of gedeeltelijk verandert, schrijven dierenartsen een uitgebalanceerd dieet voor (groenten, dierlijke eiwitten, gekiemde granen, groenten) en multivitaminen. Bij een ruiende vogel zijn alle metabolische processen verbeterd, dus het kan een beetje traag, passief zijn. Na het wisselen van verenkleed zal hij weer vol kracht zijn.
Het ruiproces bij papegaaien verloopt in een bepaalde volgorde. Al die tijd kunnen de vogels vliegen. De vlieg- en stuurveren zijn aan beide zijden paarsgewijs vervangen door nieuwe, waardoor een normale balans mogelijk is. Onder de papegaaien zijn er echter ook zogenaamde "lopers" kuikens. Voordat ze uit het nest vliegen, verliezen deze arme kerels de belangrijkste veren die nodig zijn voor een normale vlucht.
Dit is niet langer een natuurlijke verandering van verenkleed, maar een echte ziekte. Voor het eerst ontdekten dierenartsen het in Frankrijk bij tamme grasparkieten, dus kreeg het de naam "Franse rui". Waarom gebeurt het? Volgens onderzoek van wetenschappers zit er minder eiwit in de weefsels van zieke kuikens dan in de weefsels van hun gezonde tegenhangers (zelfs van hetzelfde broed). Een van de oorzaken van pijnlijk verlies is vermoedelijk een gebrek aan eiwitten en andere voedingsstoffen in de eerste dagen van het leven van een hardloper.
Waarom verharen papegaaien anders? Het blijkt dat deze beïnvloedbare vogels in staat zijn om hun dekveren en staart (en soms zelfs primaire) veren af te werpen van shock. Bijvoorbeeld als u uw huisdier ruw vastpakt tijdens het slapen of schrikken tijdens de behandeling. Dit fenomeen wordt "shock-rui" genoemd en wordt beschouwd als een beschermende reactie van het lichaam. Biologen vergelijken het met het laten vallen van de staart van een hagedis tijdens een levensbedreigende gebeurtenis.
Volgens dierenartsen stijgt de lichaamstemperatuur van papegaaien enigszins met het natuurlijke proces van het veranderen van verenkleed. Als rui wordt veroorzaakt door pathologische processen en reacties van het lichaam, verliest het lichaam van de vogel zijn natuurlijke thermische isolatie. De papegaai begint te bevriezen, zijn lichaamstemperatuur daalt. Uw huisdier heeft goede voeding en warmte nodig. Om welke reden dan ook, de vogel verandert van verenkleed, gedurende deze periode heeft hij bijzonder zorgvuldige zorg nodig.
