Ringworm is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door dermatofytische schimmels. Volwassen katten met een sterke immuniteit mogen, zelfs als ze in contact komen met een ziek dier, niet ziek worden. Maar kittens, wiens immuniteit vanwege hun leeftijd niet zo hoog is, kunnen deze infectie zelden weerstaan. Hoe korstmos bij een kitten behandelen?
Het is nodig
- - antischimmelzalven;
- - antischimmelshampoos;
- - orale medicatie tegen korstmos;
- - schaar.
instructies:
Stap 1
Hoe eerder u symptomen van deze ziekte opmerkt bij uw huisdier, hoe gemakkelijker het voor u zal zijn om zijn gezondheid te herstellen. Als u vermoedt dat het kitten deze infectie zou kunnen hebben opgelopen, onderzoek dan uw baby zorgvuldig en als hij de klassieke symptomen van korstmos heeft - kleine ronde plekjes waarop geen haar zit, neem dan uw harige vriend mee naar de dierenarts.
Stap 2
Gebruik in geen geval zelfmedicatie - een verkeerd gekozen medicijnkuur of een overmaat van hun dosis kan ernstige gevolgen hebben tot de dood van een kitten!
Stap 3
Hoogstwaarschijnlijk zullen speciale antischimmelzalven zoals thiabendazol of micanazol worden voorgeschreven voor uw miauwende baby. Om de behandeling effectief te laten zijn, knipt u zorgvuldig het haar van het dier waar de zalf moet worden aangebracht. Probeer tegelijkertijd de tere huid van het kitten niet te irriteren of aan te raken - dit zal hem niet alleen pijn doen, maar ook verdere verspreiding van korstmos veroorzaken.
Stap 4
Zorg ervoor dat u de schaar waarmee u deze manipulatie hebt uitgevoerd na elk gebruik met alcohol of wodka behandelt - ze bevatten ringwormsporen en kunnen, omdat ze niet-steriel zijn, een bron van herinfectie van het dier worden.
Stap 5
Antischimmelshampoos die ethylconazol en miconazol bevatten, kunnen ook worden aanbevolen voor uw kitten. Was uw dier met de voorgeschreven medicatie zo vaak als voorgeschreven door uw dierenarts.
Stap 6
In bijzonder ernstige gevallen, wanneer zalven en shampoos na enkele weken behandeling niet hielpen en korstmos snel vordert, zich zelfs naar de klauwen verspreidt en een algemene verslechtering van de toestand van het huisdier veroorzaakt, kunnen ook medicijnen in de vorm van tabletten aan hem worden voorgeschreven. De dosering van orale medicatie wordt alleen door een arts gekozen en in strikte overeenstemming met de leeftijd van het dier.
