De mopshond is een zeer oud hondenras dat hoogstwaarschijnlijk afkomstig is uit China. Tegenwoordig heeft dit ras een nieuwe populariteit gekregen. Ondanks de uiterlijke onhandigheid zijn dit zeer mobiele en gezellige dieren.
instructies:
Stap 1
Het lichaam van een mopshond is letterlijk vierkant. De schofthoogte van de hond is gelijk aan de schuine lengte van het lichaam. Ontwikkeld spierstelsel maakt hem gedrongen en proportioneel.
Stap 2
Normaal gesproken mag een mopshond er niet onhandig, te mager of te dik uitzien. Hij moet sterke spieren hebben.
Stap 3
De kop van de hond is groot en rond, maar zonder indrukkingen op de schedel. Korte snuit, vierkant en niet naar boven gericht. Er zijn uitgesproken rimpels in het gezicht.
Stap 4
Een reu en een mopshond kunnen worden onderscheiden door hun uiterlijk. Bij dezelfde lichaamsgrootte is de kop van de reu altijd groter dan de kop van de teef. U zult merken dat de snuit van de teef een zachtere uitdrukking heeft.
Stap 5
Als je de schedel van de mopshond van achteren bekijkt, moet deze bijna plat zijn. Het voorhoofd steekt niet naar voren uit, de totale breedte van de snuit is gelijk aan die van het voorhoofd. De kin is goed gedefinieerd.
Stap 6
De neusrug is recht, zwak uitgedrukt. De neusholtes zijn niet gebogen, maar verkort. De rimpels vormen een symmetrisch patroon zonder de indruk van vocht en losheid van de huid.
Stap 7
De neus is zwart, zelden licht. De neusgaten zijn groot en wijd open. De ogen van de mopshond zijn groot en expressief, waardoor het dier er zacht en zachtaardig uitziet. Vrij breed aangezet, in lijn met de neus. De oogkleur is meestal donker.
Stap 8
De oorschelpen zijn dun en zacht. Er is een "rozet" -vorm wanneer de oren over het hoofd worden gevouwen en naar achteren liggen. Een andere vorm wordt "knopen" genoemd, waarbij de randen van de oren stevig tegen de schedel worden gedrukt.
Stap 9
De mopshond heeft een lichte ondervoorbeet, met de voortanden in een rechte lijn.
Stap 10
De lippen van de mopshond zijn dik, de onderlip bedekt de onderste snijtanden stevig. Een verkeerde uitlijning van de kaak is niet ongewoon.
Stap 11
De nek is licht gebogen, ribbelachtig, dik en lang. Het nekvel is goed gedefinieerd. De ribbenkast is breed, met prominente ribben.
Stap 12
De voorbenen zijn sterk, recht en parallel. Ze bieden betrouwbare ondersteuning voor de romp. De lengte van de scapula en humerus zou idealiter gelijk moeten zijn.
Stap 13
De ellebogen zijn dicht bij het lichaam en naar achteren gericht, de koten zijn licht gekanteld. De buik is matig opgetrokken, maar mag niet verzonken zijn.
Stap 14
De achterbenen zijn zeer sterk, recht en onderling evenwijdig. De hoeken van de gewrichten zijn duidelijk uitgedrukt; het dijbeen en het onderbeen zijn even lang. De dijen en billen zijn gespierd en groot.
Stap 15
De achterpoten staan ver uit elkaar, wat een onderscheidend kenmerk is van het ras. De tenen zijn goed gescheiden, gewelfd. De middelste twee tenen zijn iets langer dan de rest.
Stap 16
De staart is hoog aangezet, strak gekruld en naar achteren getrokken. De vacht is dun, kort, delicaat. Er is een dunne korte ondervacht.
Stap 17
Pug kleuropties: zilver, abrikoos, fawn, zwart. Kenmerkend zijn zwarte vlekken: "masker", wratten op de jukbeenderen, vlekken op het voorhoofd, een lijn op de rand.
Stap 18
Het ideale gewicht wordt geacht 6 tot 8 kg te zijn. Volwassen mannetjes bij de schoft bereiken een hoogte van 30 tot 33 cm, vrouwtjes - van 25 tot 30 cm.
