De beer is tegenwoordig het grootste roofdier op aarde. Een krachtig gedrongen lichaam, sterke poten met klauwen, een plantigrade schuifelende gang, kleine ogen, een korte nek, krachtige kaken doen je er niet aan twijfelen dat je bang voor hem moet zijn.
Momenteel staat de ijsbeer in het Rode Boek als een uitstervende soort. Bruine beren worden bedreigd. De grootste individuen zijn te vinden in Kamtsjatka en Alaska. Het lichaamsgewicht van sommigen van hen bereikt 1000 kg en hun hoogte is 3 m.
Habitat, levensstijl en voeding van beren
Op het grondgebied van Rusland leven bruine beren op die plaatsen waar er dicht struikgewas van grassen, struiken en loofbomen is - in Siberië, het Verre Oosten, Kamtsjatka.
Het dieet van bruine beren bestaat voornamelijk uit grasstengels, eiken eikels, bessen, gewassen van tarwe, haver en maïs. De beer schuwt echter kleinere diersoorten en insecten niet. Met één klap van zijn poot kan hij ter plekke een wild zwijn, een wolf, een vos doden. Omdat hij dicht bij een waterlichaam is, is hij in staat om vis te vangen. Als er niets te eten is in het bos, kan het dier de bijenstal of het vee aanvallen. De beer overwintert wanneer hij onderhuids vet opgroeit. Maar er zijn ook drijfstangen. Ze overleven zelden tot de lente.
De bruine beer kiest een plaats voor een hol onder de wortels van bomen of in een windscherm. Zijn slaap duurt 70 tot 200 dagen. Gedurende deze tijd verliest hij ongeveer 100 kg.
IJsberen leven dichter bij de pool. Het zijn uitstekende zwemmers, zwemmen rustig diep de zee in voor een prooi. Ze voeden zich voornamelijk met vinpotigen - zeehonden, baardrobben, enz. Ze jagen ook op jonge walrussen. Ze minachten niet het aas dat door de zee wordt weggegooid. Ze bewegen gemakkelijk op ijs.
Alleen zwangere ijsberen overwinteren, de rest van de individuen, als ze in de winter slapen, veel minder vaak dan in de zomer. Het vrouwtje wordt gedwongen een hol te zoeken zodat de pasgeboren baby's wennen aan het koude klimaat nadat ze in een warme omgeving zijn geweest. De zwangerschap van een ijsbeer duurt 230-250 dagen. Welpen worden geboren in november-januari en brengen enkele maanden door in een hol, waar ze zich alleen voeden met moedermelk.
Levensduur van beren
De levensduur van beren hangt af van de omstandigheden waarin ze bestaan. In het wild is de levensduur vanaf 10 jaar. In dierentuinen kunnen menagerieën tot 50 leven.
De ijsbeer leeft 25-30 jaar in het wild, gedurende deze tijd kan het vrouwtje meerdere keren nakomelingen geven, maar niet alle welpen overleven. Het sterftecijfer is zeer hoog, variërend van 10 tot 30%. Bovendien dragen stropers bij aan het uitsterven van deze soort.
De gemiddelde levensduur van een bruine beer is 30 jaar. De zwarte beer uit de Himalaya kan meer dan 30 jaar in gevangenschap leven, maar in de natuur is de levensduur iets korter. De baribal of zwarte beer leeft ongeveer 25 jaar.
