Er wordt aangenomen dat een jaar van het leven van een hond gelijk staat aan 5 jaar in de menselijke chronologie, wat betekent dat onze viervoeters 5 keer minder leven. De levensduur van een hond, zijn gezondheid gedurende dit hele leven en fysieke conditie zijn niet alleen afhankelijk van het ras, maar ook van de subjectieve omstandigheden waarin de hond wordt gehouden. Maar er zijn ook objectieve criteria voor het begin van de ouderdom van een hond.
Ras en leeftijd van honden
Het belangrijkste criterium dat de levensduur van een hond bepaalt, is natuurlijk de grootte en dus het ras. Honden van kleine rassen leven gemiddeld bijna 5 jaar langer dan reuzen zoals mastiffs en mastiffs. Zo zal een schoothondje op de leeftijd van 12-14 jaar nog steeds "jong en knap" zijn, terwijl een bokser of een jachthond al oud zal worden.
De eerste tekenen van voortschrijdende ouderdom bij honden verschijnen al op de "middelbare leeftijd", die voor grote honden 5 jaar is, voor eenvoudige grote rassen - 7 jaar, voor middelgrote rassen - 8-9 jaar en voor baby's - 9 -10 jaar. Deze periode is vooral gevaarlijk omdat een ernstige ziekte eenvoudigweg niet kan worden opgemerkt en aangezien voor een van de symptomen van het naderen van de ouderdom. Gezondheidsproblemen kunnen worden aangegeven door gewichtsverlies, slechte eetlust, verhoogde dorst, frequent urineren, moeite met ademhalen, chronische diarree of braken, bedorven geur uit de mond of pijnlijk tandvlees. Pijnlijke manifestaties moeten worden onderscheiden van tekenen van veroudering.
Een goede voeding en een actieve levensstijl op jonge en middelbare leeftijd kan het leven van een hond verlengen. Op oudere leeftijd moet ze haar dieet aanpassen om obesitas geassocieerd met een vertraging van het metabolisme uit te sluiten.
Tekenen van ouderdom bij honden
De eerste symptomen van een ouder wordende hond zijn verminderde activiteit en spierspanning in nek en romp. Het dier kan wat afvallen, zijn huid zakt, de spieren ondersteunen de buik niet meer en hij zakt, net als de rugrug. De gewrichten van de voorpoten draaien iets naar buiten, spiertrillingen verschijnen, het gezichtsvermogen begint te vallen, het gehoor gaat verloren. Een oudere hond heeft meestal tand- en tandvleesproblemen.
Met de leeftijd neemt de activiteit van de talgklieren bij honden af, hun huid wordt droog, roos kan verschijnen, de vacht wordt dof, verzamelt zich in klitten en begint uit te vallen, bij sommige rassen verschijnt grijs haar op het gezicht. De kussentjes op de poten van oudere honden worden dikker en verliezen hun elasticiteit, en kunnen beginnen te barsten, wat kreupelheid veroorzaakt. Het dier is niet meer zo flexibel als in de jeugd, het wordt moeilijk voor hem om te buigen en hygiëneprocedures in de anus en lies uit te voeren. De warmte-uitwisseling is verstoord, dus oudere honden zijn minder tolerant ten opzichte van warmte.
Probeer de oude hond te beschermen tegen stress, geef er meer aandacht aan en zorg voor de juiste zorg, sluit verhoogde fysieke en emotionele stress uit.
Het gedrag van de hond verandert ook - hij wordt rustiger en minder nieuwsgierig. Als de veroudering van het lichaam gepaard gaat met een of andere ziekte, kan haar karakter ook veranderen - de hond wordt geïrriteerd en kan zelfs gaan bijten als onvoorzichtige aanrakingen hem pijn doen.
