Onder de dierenwereld van het Australische continent zijn er zulke individuen die nergens anders te zien zijn. Dieren uit de orde van twee-ingesneden buideldieren komen vooral veel voor in Australië en op naburige eilanden. Een van de verbazingwekkende families van levende wezens die op het groene continent leven, zijn wombats.
De wombat, of buidelbeer, zoals hij soms wordt genoemd, leeft in Zuid- en Oost-Australië en het eiland Tasmanië. Zo'n beperkt bereik is te wijten aan het feit dat dit dier, dat vaag op een teddybeer lijkt, aarde nodig heeft om gaten te graven. Er zijn nog maar 3 soorten wombats over. Ze groeien van 75 tot 125 cm en het gewicht van een volwassen mannetje kan oplopen tot 40 cm Het aantal tanden is twaalf, waaronder een paar snijtanden aan de boven- en onderkant.
Het lichaam van wombats is compact, het is bedekt met een dikke vacht, het hoofd is rond met kleine ogen en een breed type neus. Voeten zijn kort maar krachtig, met lange graafklauwen.
Burrows vertegenwoordigen hele ondergrondse communicatie tot 30 m.
Wombats zijn alleen nachtdieren, maar door de manier waarop ze eten, vegetariërs. Ze geven de voorkeur aan mossen, paddenstoelen en andere sappige vegetatie. Bij het zoeken worden ze geleid door de reukzin. Het metabolisme is traag en ingenomen voedsel kan tot 2 weken worden verteerd. Ook het waterverbruik is extreem zuinig. Het is genoeg voor hen om 22 ml vloeistof te consumeren.
Ondanks hun dikke huid, dichte vacht en een laag vetweefsel verdragen wombats koud weer niet goed.
Wombats kunnen het hele jaar door broeden. Dit fenomeen is echter vaker seizoensgebonden. In de regel wordt slechts één welp geboren in een nest. De baby leeft ongeveer 8 maanden in de buidel van een volwassene, daarna nog een jaar bij een voedster.
