De evolutie van dieren is een proces van hun consistente en continue historische ontwikkeling. De drijvende kracht achter evolutie is natuurlijke selectie - de overleving van de sterkste.
instructies:
Stap 1
Volgens abiogene hypothesen over de oorsprong van het leven op aarde, was de eerste stap naar de oorsprong van het leven op de planeet de synthese van organische biopolymeren. Door chemische evolutie gingen biopolymeren over op de eerste levende organismen, die zich verder ontwikkelden volgens de principes van biologische evolutie. In de loop van deze historische ontwikkeling en complicatie zijn er vele levensvormen verschenen.
Stap 2
De geschiedenis van de aarde is onderverdeeld in lange tijdsperioden - tijdperken: Catarchean, Archean, Proterozoïcum, Paleozoïcum, Mesozoïcum en Cenozoïcum. Paleontologie, de wetenschap van oude organismen uit vroegere geologische tijdperken, helpt wetenschappers om gegevens te verkrijgen over de ontwikkeling van het leven op aarde. Fossiele overblijfselen - schelpen van weekdieren, tanden en schubben van vissen, schelpen van eieren, skeletten en andere harde delen - worden gebruikt om organismen te bestuderen die tientallen, honderden miljoenen jaren geleden op de planeet leefden.
Stap 3
Er wordt aangenomen dat in het Archeïsche ("oude") tijdperk bacteriën de planeet domineerden, het resultaat van hun vitale activiteit was marmer, grafiet, kalksteen, enz. Overblijfselen van cyanobacteriën die in staat zijn tot zuurstofvrije fotosynthese werden ook gevonden in de Archean-afzettingen. Aan het einde van het oudste tijdperk werden levende organismen, volgens veronderstellingen, verdeeld in prokaryoten en eukaryoten.
Stap 4
In het Proterozoïcum - het tijdperk van het vroege leven - bleven levende organismen groeien in complexiteit en hun manieren van voeden en reproductie bleven verbeteren. Al het leven was geconcentreerd in het watermilieu en langs de oevers van stuwmeren. Onder de dieren verscheen een grote verscheidenheid aan coelenteraten en sponzen. Tegen het einde van het Proterozoïcum ontstonden alle soorten ongewervelde dieren en de eerste akkoorden waren schedelloos. De sedimenten bevatten ook de overblijfselen van wormen, weekdieren en geleedpotigen. Het lancet wordt beschouwd als de enige afstammeling van het vroege leven die tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven.
Stap 5
Het Paleozoïcum is het tijdperk van het "oude leven". Het onderscheidt zich door het Cambrium, Ordovicium, Siluur, Devoon, Carboon en Perm. Aan het begin van het Paleozoïcum, het Cambrium, verschenen er ongewervelde dieren, bedekt met een hard skelet opgebouwd uit chitine, calciumcarbonaat en fosfaat en silica. De fauna werd voornamelijk vertegenwoordigd door bentische organismen - koraalpoliepen, sponzen, wormen, archecyten, stekelhuidigen en geleedpotigen. Trilobieten - de oudste geleedpotigen - hebben hun grootste bloei bereikt.
Stap 6
Het Ordovicium wordt gekenmerkt door de sterkste overstromingen van de aarde en het verschijnen van veel moerassen. Vooral geleedpotigen en koppotigen waren in deze periode wijdverbreid, maar de eerste gewervelde dieren zonder kaak verschenen ook.
Stap 7
In het Siluur kwamen dieren en planten aan land. De eerste landdieren waren spinachtigen en duizendpoten, blijkbaar afstammelingen van trilobieten. In het Devoon ontstonden primitieve kaakneusvissen met een kraakbeenachtig skelet en bedekt met een schelp. Van hen kwamen haaien en gekruiste vissen, en van de gekruiste vissen, die al in staat waren atmosferische lucht in te ademen, de eerste amfibieën (ichthyostegs, stegocephals).
Stap 8
In het Carboon, de periode van moerassen en uitgestrekte moerasbossen, bloeiden amfibieën en verschenen de eerste insecten - kakkerlakken, libellen, coleoptera. Er verschenen ook primitieve reptielen, die zich op drogere plaatsen vestigden. In Perm werd het klimaat droger en koeler, wat leidde tot het uitsterven van trilobieten, grote weekdieren, grote vissen, grote insecten en spinachtigen. Reptielen werden in die tijd het talrijkst. De voorouders van zoogdieren verschenen - therapsiden.
Stap 9
In het Mesozoïcum zijn er Trias, Jura en Krijt. In het Trias kwamen veel reptielen (schildpadden, ichthyosaurussen, krokodillen, dinosaurussen, plesiosauriërs) en insecten voor. Aan het einde van de periode verschenen de eerste vertegenwoordigers van warmbloedige dieren. In de Jura-periode bereikten dinosaurussen hun hoogtepunt van ontwikkeling, de eerste vogels die op reptielen leken verschenen.
Stap 10
In het Krijt ontstonden buideldieren en placentale zoogdieren. Aan het einde van het Krijt was er een massale uitsterving van veel diersoorten - dinosaurussen, grote reptielen, enz. Wetenschappers schrijven dit toe aan klimaatverandering en algemene afkoeling. Warmbloedige dieren - vogels en zoogdieren - behaalden voordelen in de strijd om te overleven, die bloeide in het Cenozoïcum - het tijdperk van nieuw leven, bestaande uit de perioden van het Paleogeen, Neogeen en Antropogeen.
