Ondanks zijn nogal indrukwekkende grootte, wordt vanaf de eerste blik op de Labrador duidelijk dat dit een hondenvriend is. Onlangs is het ras bijzonder populair geworden, vooral omdat Labradors zich redelijk goed voelen, zelfs in stadsappartementen.
Het Labrador-ras wordt als universeel beschouwd, hoewel het behoort tot de subgroep van jachthonden - wachtend op het schot van de jager, de plaats volgen waar het wild viel en het naar de eigenaar brengen. Het is duidelijk dat het fokwerk gericht was op het ontwikkelen van karaktereigenschappen als uithoudingsvermogen en kalmte. De rasstandaard werd in 1887 vastgesteld en tegenwoordig wordt de Labrador beschouwd als een van de rustigste en meest uitgebalanceerde rassen, hoewel hij vanuit de categorie van de jacht geleidelijk is overgegaan in gezelschapshonden.
Uiterlijke kenmerken van het ras
Uiterlijk onderscheidt deze hond zich door een sterke proportionele constitutie met een goed gebeeldhouwde massieve schedel en snuit, intelligente ogen van hazelnoot of bruine kleur. Hangende oren, niet erg groot. Goed ontwikkelde kaken met een schaargebit. De kleur van de dichte vacht met een dichte ondervacht is uniform fawn, chocolade of zwart. Voor degenen met donkere jassen, zorgt de standaard voor één lichte plek op de brede borst. De rug is recht, met een sterke korte lendenen, eindigend in een dikke staart aan de basis, die naar het einde toe geleidelijk smaller wordt. Het gewicht van Labradors kan variëren van 25 tot 60 kg, bij de schoft is de hoogte van teven maximaal 55 cm, voor reuen - 57 cm.
Labrador karakter
Voor honden van dit ras, vrij groot en zelfverzekerd, is een kenmerkend kenmerk de wens om kinderen te beschermen en gemakkelijke verwennerij, gecombineerd met onbaatzuchtige liefde voor alle gezinsleden. Toewijding aan hun meester is echt onbeperkt, ze zijn erg moeilijk om scheiding te verdragen, hoewel ze nooit opdringerig zijn en niet om contact vragen, ze proberen gewoon dichtbij te blijven. Labradors kunnen een persoon gewoon niet zonder reden kwaad doen, ze werden oorspronkelijk opgevoed als beschermers en assistenten, wat nu veel gevraagd is in veel beroepen waar honden van dit ras worden gebruikt als hulphonden.
Er wordt aangenomen dat Labradors een van de weinige rassen is, samen met teckels en mittelschnauzers, die gevoel voor humor hebben. Ze houden van eten, maar bedelen niet om eten, maar met een onverstoorbare blik zitten ze naast de tafel, heel goed wetende dat het liefhebbende hart van iemand van de familie het niet zal verdragen, en ze zullen altijd hun stuk krijgen van lekker eten. U moet niet bezwijken voor dergelijke manipulaties, om geen frequente bezoeker van de dierenkliniek te worden. Labradors houden van spelen en hoewel ze er vaak in slagen een imposante en statige uitstraling te behouden, staan ze altijd klaar om deel te nemen aan een leuke drukte of achter een bal aan te rennen.
